Rumonge Deaf Cooperative (Tanzania)

Heb je dit ook al eens ervaren? Dat gevoel van machteloosheid wanneer iemand jou niet ziet als de persoon die je diep van binnen echt bent? Heel frustrerend, niet?

 

Levenslange frustraties

In het Oost-Afrikaanse land Tanzania lopen de meeste doven al heel hun leven lang rond met deze frustratie. Hun broers en zussen gaan naar school, zij niet. Want op school kunnen ze toch niets leren, zo krijgen ze te horen. Ze zijn doof, en dus per definitie dom.

Nochtans barsten heel wat dove jongeren van het talent, maar hun beperking bepaalt volledig hoe de maatschappij naar hen kijkt. Hun persoonlijke ambities hebben geen belang. Hun lot ligt al lang vast: kleine karweitjes doen in het huishouden of de straat op gaan om te bedelen. Hoe getalenteerd je ook bent, dit is je toekomst als dove. Trouwen en een gezin stichten is geen optie. Moeilijk om je dit in te beelden, niet?

Enkele jaren geleden besloten de Broeders van Liefde actie te ondernemen om dit onrecht een halt toe te roepen. Samen met enkele lokale doven startten ze een project op voor kwetsbare doven in Rumonge, een wijk in de Tanzaniaanse stad Kigoma.

 

Samen sterk

Rumonge werd een sociale ontmoetingsplaats voor doven uit de wijde regio. Ze vonden steun bij elkaar, spraken elkaar moed in, en zochten oplossingen voor elkaars problemen. Imani, één van de plaatselijke doven (zie kader), besloot lessen gebarentaal te organiseren in Rumonge. De onderlinge communicatie tussen de doven verliep hierdoor veel vlotter.

Vrij snel werd de zelfhulpgroep omgevormd tot een coöperatie. De doven bundelden hun krachten en begonnen zelf meubels en kledij te maken in de werkplaatsen van Rumonge. Heel wat doven ontdekten zo voor het eerst hun eigen talenten. De coöperatie deed het geloof in hun eigen kunnen groeien. De opgebouwde frustraties maakten plaats voor trots. Een prachtig voorbeeld van empowerment, niet?

De Gentbrugse Oud-Leerlingenbond ‘De Vrienden van Vader Triest’ draagt dit prachtig project in het verre Tanzania al heel wat jaren een warm hart toe. In 2016 reisden enkele leden van de bond af naar Kigoma. Ze waren erg onder de indruk van de veerkracht van de doven. Sindsdien laten ze hun 65 Tanzaniaanse “vrienden van Vader Triest” niet meer los.

Enige bron van inkomsten

Jaarlijks organiseert de bond een eetfestijn ten voordele van dit project in Tanzania. Misschien nam je al eens deel? In dit corona-jaar kan het festijn uiteraard niet doorgaan. Toch willen we de doven in Rumonge nu niet in de steek laten. Voor heel wat doven, die in extreme armoede overleven, vormt de coöperatie hun enige bron van inkomsten. De coöperatie moet dus goed kunnen blijven functioneren, ook in deze corona-crisistijd.

Met jouw steun kunnen de doven een aantal noodzakelijke herstellingswerken uitvoeren aan de werkplaats en kunnen er machine-onderdelen aangekocht worden die dringend aan vervanging toe zijn. Op die manier kunnen onze dove vrienden blijven produceren, en zo het hoofd boven water houden doorheen deze moeilijke periode. In nood kent men zijn vrienden, toch?

Dank voor je steun in deze ongewone tijden.

P. S.: Doe vandaag nog een gift en dan brengen we Imani, Zuhura en de andere doven in Rumonge meteen op de hoogte dat ze op onze steun kunnen blijven rekenen!